Olmamış ama olmamış, gerçekten olmamış...Ne hayallerle dvd yi alıp eve geldim... Uzunca bir süre kafam onu seyretmeye hazır olsun diye de köşede bekledi... Koyup kafamın en hazır olduğu saatte seyredecektim... Müthiş bir hayal kırıklığı oldu bende...
Nazım çok önemli, benim için , senin için , onun için önemli... Nazım dünyanın artık bizim de değil...
Ona verilmeyen edebiyat ödüllerinin hepsi bence tenekedir... Nazım en güzel şarkıların sözüdür, özüdür... Eskiden mektup yazardık, e maillerin olmadığı yıllarda, mutlaka başına ya da sonuna bir iki mısrasını sıkıştırıverirdim... Öyle güzel ifade etmiş ki, "kelimeler kifayetsiz kalıyordu", benim derdimi benden iyi anlatıyordu... Ve öyle bir hayat ki, hapis, kovalamaca, sürgünlerle, özlemlerle geçen bir hayat...
Olmamış işte olmamış... Yakışmamış...
Yapmasanız, dokunmasanız daha iyi değil miymiş sanki?
Sanki biri açmış yüreğime birşey batırmış gibi oldum seyredince filmi... Ya yapmayın ya, dokunmayın bari... Hiç ama hiç beğenmedim... Sırf hayalkırıklığı yaşadım, ota boka ağlayan bir halim var aylardır, seksen kere durdurur ağlarım şimdi diye direndim, direndim.. Sonra göze aldım oturdum başına...
Koca bir hayal kırıklığı yaşadım..
Yapmayın be nolur yapmayın artık, orasından burasından çekiştirip yapmayın ya...
Ellerinize sağlık demeyi umuyordum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder